Adios Málaga! 

Donderdag was al onze allerlaatste dag hier in Málaga. Het halfjaar hier is echt voorbij gevlogen! In de ochtend hebben we de laatste dingetjes ingepakt en opgeruimd. Daarna zijn we nog voor de allerlaatste keer het centrum ingegaan. We gingen op pad met allerlei spullen die we 'over' hadden, het leek net alsof we uit huis gezet waren, haha. We waren op pad met one rode fiets, luchtbed, pomp, 2 manden met 2 dekbedden, 2 kussens en 2 kleine mandjes. We hebben 10 minuten gewandeld met de spullen naar een soort kringloopwinkel. De opbrengst van deze spullen gaat naar het onderzoek naar kanker. Ze waren heel blij met onze spullen, dus dat was mooi.

We hebben nog een rondje gelopen door het centrum en nog een lekker broodje Jamon gehaald. 10 minuten voor half 3 bedachten we dat we nog wel echt hier in Málaga iets moesten achterlaten. We zijn toen nog gauw naar de brug gerent en daar een slotje opgehangen met onze eerste letters.

Toen we weer terug liepen stond Maria (de landlandy) al voor de deur. Ze was gewoon perfect op tijd! De makelaar kon trouwens niet komen, hij had vanochtend nog gebeld en bleef gewoon 10 minuten lang alleen maar dankjewel zeggen en sorry dat hij er niet bij kon zijn, haha. De landlandy was helemaal blij met ons, ze was blij dat ze nu een beetje Spaans met ons kon praten en vond het een fijne ervaring. Ze gaf ons zelfs helemaal een knuffel en de Spaanse kusjes. De nieuwe bewoonster kwam er direct weer in.

We hebben toen de Uber besteld, eerst naar El Perchel. Iris wilde nog heel graag even naar de toko daar, terwijl zij dat snel deed, bleef ik even wachten bij al onze 5 koffers en 2 rugzakken. Daarna bestelden we de Uber naar het vliegveld. Toen we met de Uber wegreden, zagen we ineens nog onze colafles staan op de stoep, haha. Die hebben we ook nog achtergelaten in Málaga.

We waren heel vroeg op het vliegveld. We wisten niet zo goed waar we moesten zijn voor onze ruimbagage dus vroeg ik een man die daar ook in de rij stond. De man heette Mohammed en kwam uit Egypte. We raakten aan de praat, en hebben gezellig even met z'n drieën 'koffiegedronken' bij de Starbucks. Hierna konden we in de rij gaan staan voor de ruimbagage, nu we weer terug gingen naar Nederland, stonden er ook vooral heel veel Nederlanders in de rij. Toen we onze ruimbagage incheckten, zagen we dat eigenlijk al onze koffers te zwaar waren. Mijn koffer was 4 kg te zwaar, Iris haar koffer en de gedeelde koffer waren ook beide te zwaar. De mevrouw achter te balie gaf aan dat wij ook wel onze handbagage mochten inchecken als ruimbagage, want dan kon ze het gewicht compenseren. Ze had namelijk verwacht dat onze handbagage wel lichter zou zijn dan 10 kg. Maar ook onze beide handbagage koffers waren ook te zwaar, haha. De mevrouw heeft ons gelukkig gematst, en gaf aan, tja ik heb het nu al gezegd.. We konden doorlopen naar de douane. Ik mocht er in 1x doorheen, en hoefde ook mijn tas niet open te maken. Iris haar tas werd wel opengemaakt, want ze had water mee in een 'thermoflesje'. Iris vroeg of ze het water nog even mocht opdrinken, dat mocht wel, maar dan moest ze wel even 10 stappen terugdoen, zodat ze voor de douane stond. Het zag er heel grappig uit, want Iris stond daar zo aan de andere kant even een atje water te nemen. Dus ik wilde even een foto maken, maar dat mocht absoluut niet van de man van de douane. De man die achter de band stond met de bagage, moest heel hard lachen, die keek mij echt aan van, nou dat zou ik ook doen, haha. 

Op het vliegveld hebben we nog even geshopt en verder gewoon rustig filmpje gekeken. Iris was trouwens wel heel de tijd druk bezig met leren voor haar Armoede toets. Vlak voordat we naar de gate moesten, belde Lieke mij nog. Ik kon natuurlijk niet zeggen dat ik op het vliegveld was, dus het was een raar gesprek, haha. We vlogen de terugvlucht met Transavia. Van te voren hadden we stoelen gereserveerd, maar Iris wil altijd graag bij het gangpad zitten, zodat ze makkelijk naar de wc kan en ik wil altijd graag bij het raampje zitten. Deze stoelen hadden we dus ook gewoon gereserveerd, het leek ons wel gezellig als er dan iemand tussen ons in zou gaan zitten, haha. Maar het was eigenlijk nog beter, want de vlucht was niet volgeboekt, dus we hadden lekker een vrije stoel in het midden, dus wat extra ruimte. De terugvlucht was heel fijn, ook het opstijgen en de landing ging mooi geleidelijk. We vlogen om 19:30, en we kwamen 22:30 aan in Eindhoven.

Toen we onze koffers weer hadden, keken we eerst naar een Uber. In Málaga kon je heel goedkoop met de Uber reizen, hier in Eindhoven stond er €20,- voor 7 minuutjes rijden. Wij dachten, oh dat is wel duur. We kunnen beter een taxi pakken denk ik, want dat is vast goedkoper. Nou dat was een domme  beslissing achteraf, want we zijn toch een partijtje opgelicht, niet normaal.. Toen we wegreden, stond de teller direct al op €7,-, en in die 7 minuutjes naar het hotel, ging het gewoon per seconde ophoog. Toen we aankwamen bij het hotel stond die op ongeveer €36,-, de taxichauffeur gaf aan dat daar ook nog even €6,- vliegveldkosten overheen kwamen, dus hebben we uiteindelijk €42,- betaald voor dat ritje van 7 minuutjes naar het hotel.. Toen we aaankwamen in het hotel, moesten we natuurlijk ook nog even €7,- toeristenbelasting betalen, nou toen voelden we ons echt weer thuis in Nederland hoor.. Hahaha. We bleven dus een nachtje slapen in het Campanille hotel van Eindhoven.