Per ongeluk van studie geswitcht

Vandaag moesten we voor het eerst naar school toe. 

We gingen naar de welkomstdag van de Facultad de Estudios Sociales y del Trabajo. Dat is het hoofdgebouw van Social-Work hier. Aangezien we hier echt 4 verschillende mailtjes over kregen, wisten we niet heel goed wat er van ons verwacht werd. 

We gingen om kwart over 9 weg van huis, een halfuurtje lopen naar de metro. 15 minuutjes in de metro en om half 11 begon onze 'les'. 

We kwamen in een grote collegezaal terecht, het leek net op een bioscoopzaal! Voorin zaten 5 docenten op een rijtje aan een tafel met van die microfoontjes voor hen, waarbij je dan een lampje aan doet als je wilt praten. We hebben hier drie kwartier geluisterd naar een Spaanse introductie, waar we echt niets van verstonden. Of nou ja alleen een paar woorden: Dondé, Interessante, Importante & aqui. Maar ja dat is vrij weinig van drie kwartier, haha. We zaten trouwens ook met allemaal veel jongere studenten in de zaal. Achteraf denken we dat we bij de introductie zaten van de nieuwe leerlingen van HBO Bachelor jaar 1 Social-Work, was niet helemaal voor ons bedoeld dus. 

Toen de bijeenkomst afgelopen was, waren er rondleidingen door het gebouw. Dat hadden we wel meegekregen, maar we hadden geen idee waar we dan heen moesten. Uiteindelijk hebben we eerst maar met z'n tweeën een rondje gelopen door het gebouw en toen zijn we gewoon random bij een groep achteraan aangesloten. 

Ik weet niet hoe, maar ineens stonden we niet meer achteraan in de groep, maar liepen we ineens voorop als tourleiders. Omdat we niets verstonden van die mensen, liepen we de verkeerde kant op, en werden we teruggeroepen. Op die manier maakten we kennis met een meisje die ook in die groep zat. We stelden ons voor en zij vroeg waar wij vandaan kwamen. We gaven aan dat we Erasmus studenten zijn en uit Nederland komen. Het meisje was helemaal verbaasd hoe wij dan ineens hier terecht zijn gekomen. We gaven eerlijk aan, ook geen idee te hebben, haha. We vroegen het meisje of zij ook Social-Work deed. Het meisje gaf aan Asian studies te volgen... Oeps ineens, studieswitch gemaakt, haha. We voegden onszelf weer wat achteraan in de groep en zijn toen stiekem weg gesniekt uit de groep. 

We liepen naar de servicebalie en de mevrouw verwees ons door naar de 2de verdieping, daar kwamen we gelukkig in het goede lokaal terecht. Hier zaten alle Erasmusstudenten die aan de UMA gaan studeren. Ook hier spraken ze in het Spaans, maar dit werd steeds vertaald door iemand anders in het Engels, dus dat was wel fijn. 

De docenten gaven aan dat we nu niet meer van de Hanze waren, maar dat we nu van de UMA waren, dit was nu ons thuis. Ze vroegen aan de klas wie er van Groningen kwam, we moesten al helemaal lachen om hoe ze Groningen uitspreken, want dat lukt ze al bijna niet. Toen vroeg ze eerst in het Spaans hoe wij heten, we verstonden het niet goed, dus vroeg ze helemaal trots (alsof ze wist hoe ze Nederlands moest praten) in het Duits: 'Wie heißen Sie?' Achter ons zaten 2 Duitse meiden, die ook al helemaal moesten lachen.

Rond half 2 waren we vrij en gingen we weer terug met de metro. We moeten met de metro uitstappen bij een heel groot winkelcentrum, dus daar hebben we even een lekkere hamburger gegeten bij de McDonalds. 

In de middag zijn we nog even met de bus naar een winkel geweest om de anti bedbugsspray te halen. De spray die van de landlady gekregen hadden is namelijk alweer op. De landlady heeft er ongeveer 3 dagen over gedaan, om ons het adres/locatie/naam van de winkel door te sturen waar ze die spray gekocht had. Maar vandaag stuurde ze hem eindelijk op. Toen we de spray wilden kopen, kwamen dus precies €1,- tekort en we konden bij de winkel niet pinnen. We begrepen niet helemaal of de man het nou zo goed vond, of dat hij wilde dat wij terug zouden komen, maar we kregen de spray wel zomaar mee. Goudeerlijk  als wij zijn, hebben we bij een andere winkel even €1,- gepind en dit teruggebracht naar de winkel, meneer was helemaal blij. 

Vanavond zijn we nog even langs de Chinees bij ons huis geweest om wasmiddel te kopen. De mevrouw van de Chinees herkent ons al helemaal, omdat wij echt bijna elke dag wel 2x in haar winkel komen om iets kleins te halen. We hadden trouwens wasmiddel nodig, omdat ik de vorige keer per ongeluk wasverzachter had meegenomen in plaats van wasmiddel. Na 4 wasjes ofzo, kwamen we er pas achter dat we alles met alleen wasverzachter hebben gewassen..